Een klik op de foto geeft toegang tot de bijhorende vragenlijst.
Voorstel voor het verhogen van het comfort
van het schoolgaande kind met
leer- of ontwikkelingsstoornissen.
1. Het kind moet de vrijheid krijgen de klas te verlaten voor aangepaste zorg. Soms blijkt het klassikaal gebeuren onvoldoende in te spelen op zijn/ haar leer- en ontwikkelingsprocessen.
Als een kind begeleiding nodig heeft, moet dit in optimale omstandigheden verlopen. Vermoeidheid, concentratieproblemen en hoge prikkelbaarheid vormen maar al te vaak enorme stoorzenders.
​
2. Leg de spelregels uit: het doel is niet het werk te minimaliseren, maar om technieken aan te leren die zijn/ haar leer- en verwerkingsprocessen kunnen bevorderen
Het begrijpen van instructietaal vraagt zoveel inspanning en gaat zo traag dat de zingeving voor het kind verloren gaat en daarmee uiteraard ook de ontwikkeling van efficiënte strategieën.
​
3. Voorzie voor een toets extra tijd of beperk de hoeveelheid vragen, dit betekent dat er rekening gehouden wordt met zijn / haar beperking, zonder het DYS-kind vooruit te schuiven t.o.v. de andere klasgenoten. Hij/ zij zou moeten worden geëvalueerd op de werkhouding en inzet en niet op de non-competentie of zijn onhandige lees- of schrijfstijl.
​
4. Schrijffouten zouden niet bestraft mogen worden. Een evaluatiesysteem dat rekening houdt met zijn: haar probleem moet overwogen worden, zodat hij/ zij ondanks de progressie niet telkens met negatieve resultaten geconfronteerd wordt (Bv. het aantal fouten evalueren en geen algemeen punt toekennen).
​
5. ​Een fotokopie van een leesbare cursus is nuttiger om in te studeren dan een onleesbare of half ingevulde bladzijde (die wegens het gebrek aan notitiesnelheid) het enige bruikbare studeermateriaal is.
​
6. Een audio-opname van een les kan een goede tussenstap zijn vooraleer we het kind zijn geschreven cursus laten instuderen, zo krijgt het de kans om aan autonomie te winnen.
​
7. Elke inspanning dient bekrachtigd en ondersteund te worden.
​
8. Een DYS-kind heeft niet de mentale capaciteit om uren ononderbroken te werken. De stress die hiermee gepaard gaat, verstoort niet enkel zijn/ haar balans, maar ook die van het gezin. Gericht werken gedurende korte periodes blijkt veel productiever.
​
9. Een goede band tussen school, het gezin, de zorgomkadering en het kind is cruciaal. Dit bespoedigt vaak de progressie en bevordert een coherent klimaat rondom het DYS-kind.
​
10. Benadruk elke vorm van vooruitgang, hoe gering die ook mag blijken. Ook niet-schoolse handelingen mogen op die manier geprezen worden.
​
​
Het DYS-kind is vaak heel gevoelig voor drukte en een geladen sfeer. Negatieve opmerkingen kan het missen als kiespijn en zouden moeten omgezet worden in positieve handelingen.
​
• Wat je kind NIET moet aanhoren is dat hij/ zij lui is en geen inspanning levert, het tegendeel is vaak waar.​
• De moeilijkheid ligt hierin dat de negatieve ervaringen zich zo opstapelen dat het moeilijk wordt voor het kind hier dagelijks mee geconfronteerd te worden.
• We moeten hem/ haar begeleiden en aanmoedigen voor zijn/ haar inzet en niet de focus leggen op de inefficiënte manier van werken.
• Neem de tijd om samen met je kind te werken of te lezen (bv. elk een zin of een alinea), dit is heel wat efficiënter dan het herhaaldelijk te herinneren dat er moet gewerkt worden.
• Daarenboven veroorzaakt constante inspanning veel te vaak een grote vermoeidheid.
​